„Non-Stop” – Kiedyś porwali mu córkę, tym razem samolot

Liam Neeson ciągle w formie.

To niebywałe, że można dzisiaj przyjść do wytwórni filmowej z pomysłem na niezbyt ambitne kino akcji, po streszczeniu scenariusza i przyznaniu się, ile pieniędzy potrzeba na wyprodukowanie, dorzucić, że Liam Neeson wstępnie zgodził się zagrać główną rolę i wyjść zadowolonym z czekiem na mnóstwo dolarów.
I zrobić wciągający i angażujący widza film akcji.
Niebywałe i bardzo fajne, bo podejrzewam, że właśnie w ten sposób zrodził się film pt. Non-Stop, o którym możecie sobie poczytać.
Tu niżej.

Liam Neeson tym razem także gra zmęczonego życiem skurczybyka-madafakę-zawodowca, któremu ktoś podpada, żebyśmy mogli przez prawie dwie godziny oglądać Liama Neesona w roli skurczybyka-madafaki-zawodowca. Jeżeli ktokolwiek spodziewał się czegokolwiek innego, to trafił pod zły adres. Po prostu, jeżeli plakat zdobi Liam Neeson z pistoletem lub w jakiejś kozackiej pozie, to nie należy się spodziewać czegoś innego.

Tutaj dla niepoznaki Bohater nazywany jest Bill Marks i jest kimś w rodzaju policjanta w samolocie. Po 11 września przewoźnicy kapnęli się, że rozsądnie jest umieszczać na pokładzie zaufanego człowieka z bronią, który w razie czego ogarnie bandę muzułmanów, którzy próbowaliby przejąć kontrolę nad maszyną.
Owi powietrzni szeryfowie, bo tak się tytułują, działają w parach, komunikując się między sobą za pomocą zastrzeżonej sieci. Niepokój Marksa wzbudza tajemnicza wiadomość od kogoś, kto podaje się za jednego z pasażerów samolotu. Terrorysta żąda mnóstwa milionów dolarów i grozi rozpoczęciem mordowania osób obecnych na pokładzie. Odliczanie trwa, a sytuacja z każdą minutą staje się coraz mniej kolorowa.
Marks dosyć szybko orientuje się, że sprawa nie jest tak prosta, na jaką z pozoru wygląda. Jako łebski madafaka-zawodowiec rozumie, że gdy nie wiadomo, o co chodzi, nie zawsze musi chodzić o pieniądze. Atmosfera się zagęszcza, ze względu na przeszłość Billa centrala nie bardzo ma ochotę współpracować, giną kolejni pasażerowie, załoga staje się nieufna, zaczyna wybuchać panika. Osaczony szeryf sam już nie wie, komu może ufać.

Właśnie to zaszczucie jest największą zaletą filmu. Marks jest odcięty od wsparcia, działa niemalże w pojedynkę, a autor gróźb pozostaje niewykryty.
A może nim być każdy z pasażerów.

Dla tej niesamowitej atmosfery, poczucia bezradności i świetnego Liama Neesona, który przeżywa drugą młodość, warto Non-Stop obejrzeć.
Zdecydowanie polecam.

 

Jaskier

PS Co jakiś idiota porwie p. Neesonowi następnym razem?

Read Full Post »

Plany; Rozkład jazdy na najbliższy, π razy drzwi, miesiąc

To wcale nie jest tak, że się opieprzam. W zasadzie od dawna nie miałem tyle materiału i pomysłów na wpisy. Obczajcie sobie tagi, ile się tego nazbierało przez ostatnie dwa tygodnie. Niestety, z czasem jest krucho, więc będą takie jakieś dziwne przestoje. Coś powinno się pojawić jutro, potem pewnie w piątek.

Chciałem Was pochwalić za dzielne klikanie w tekst o Obietnicy. Prawdę napisawszy, nie spodziewałem się aż takiego ruchu związanego z opinią o tym filmie. Bardzo miła niespodziewanka. Równie miłe były wszystkie nowe lajki na fanpejczu – widocznie częściej muszę narzekać na polskie filmy. Dobrze to robi blogowi.

W każdym razie, piszę to, żebyście się ustosunkowali i odparli, na przeczytaniu czego zależy Wam najbardziej i co ma być najpierwsze.
Piszcie więc tutaj lub na fejsbuku. Może macie jakieś własne propozycje, do dzielenia się nimi w komentarzach również zachęcam.

___________________________________________________________

Dodam jeszcze, że październik miał statystyki wyższe od kilku poprzedzających go miesięcy, jeśli tendencja wzrostowa się utrzyma, to blog w końcu wyjdzie z tego dołka, do którego wpadł na początku bieżącego roku.

Trzymajcie tak dalej, róbcie kliki, komentujcie, łapkujcie etc.

Biorę się za naukę, cześć. ;)

Jaskier

Read Full Post »